ΑΥΤΟΜΑΤΟ ON/OFF ΟΤΑΝ ΕΚΠΕΜΠΟΥΜΕ

17 Ιουν 2011

Η χάλκευση της Ιστορίας από τους Χριστιανούς


Γράφει ο Μάρκος Κ. Κουλούρης

Το 1870, στον εορτασμό για τα 50 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής επανάστασης του ’21, σε μία επίσημη τελετή γίνεται η ανακομιδή των λειψάνων του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγορίου του Ε΄, από την Οδησσό στην Αθήνα για να ενταχθεί πανηγυρικά στους κόλπους των ηρώων του και των πρωτεργατών της Ελληνικής Επανάστασης. Η εκκλησία δεν ήταν δυνατόν να μην καρπωθεί την αίγλη και την δόξα των ηρώων της επανάστασης του ’21, καπελώνοντάς την με δήθεν πρωτεργάτη του αγώνος τον τουρκολάτρη Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄.

Επρόκειτο για μία ακόμα σκόπιμη κι επινενοημένη ιστορική κατασκευή και τίποτα λιγότερο, γαρνιρισμένη με το κατά παραγγελία γραμμένο από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1872 ποίημα στον «Ανδριάντα Γρηγορίου του Ε΄», από τον Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Μέσω του λόγιου ποιητή Βαλαωρίτη, ο πατριάρχης αυτός, ο οποίος όχι μόνον δεν υποστήριξε την Ελληνική Επανάσταση αλλά αντίθετα καθοδήγησε την πλειονότητα του ανώτερου κλήρου, προκειμένου όχι μόνον να εμποδίσει τον ιερό αυτόν αγώνα, αλλά και να τον καταπνίξει, η εκκλησία προσπάθησε χαλκεύοντας την ιστορία να αποδείξει τα αναπόδειχτα.

Ο Γρηγόριος ο Ε΄, ήταν ορκισμένος αντίπαλος και διώχτης των αγωνιστών. Έτσι, με την πράξη της αυτή, η Εκκλησία, τον ανήγαγε σε μεγαλομάρτυρα και σύμβολο της ελευθερίας του Έθνους των Ελλήνων. Ήταν αυτός, που στην Εγκύκλιο του Μαρτίου του ’21 μαζί με άλλους 22 ανωτάτους κληρικούς, ισχυρίστηκε ότι η κυριαρχία των Οθωμανών ήταν θεόπεμπτη και όποιος οργανώνει ανταρσία εναντίον της, όπως ο Υψηλάντης, ο Σούτσος κ.λπ., κινείται εναντίον του Θεού και για τον λόγο αυτόν η εκκλησία τον αφορίζει και τον καταδικάζει σε αιώνια τιμωρία.

Η λέξη Ελευθερία ήταν απαγορευμένη και όποιος την πρόφερε ήταν αμαρτωλός και παραβάτης των κανόνων της πίστης. Οι παπάδες είχαν λάβει εντολή να του αναφέρουν οτιδήποτε είχε σχέση με τους επαναστάτες. Στην πραγματικότητα όμως οι εκκλησίες και τα μοναστήρια, ήταν κέντρα κατασκοπίας υπέρ των Τούρκων. Άλλο χοντρό ιστορικό κατασκεύασμα είναι, λέει, ότι “κράτησε την Ελληνική φυλή αλώβητη δια μέσου των αιώνων της σκλαβιάς με τα κρυφά σχολειά”. Αν δεν φρόντιζε δηλαδή να διδάσκει τα Ελληνόπουλα κρυφίως και με κίνδυνο της ζωής των κληρικών, δεν θα υπήρχε σήμερον Ελληνική φυλή, γιατί θα είχε εξισλαμιστεί και ως εκ τούτου αφανισθεί;

Ο σημερινός Έλληνας, μπορεί να μη γνωρίζει πολλά από τα ονόματα των ηρώων που έδωσαν την ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, ούτε και την τύχη τους, αλλά είναι σίγουρο ότι γνωρίζει για τα κρυφά δήθεν σχολειά. Το “φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μου να περπατώ…”, και το ότι, “ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε την σημαία στην Αγία Λαύρα και ευλόγησε την Επανάσταση”. Ο πίνακας του Βρυζάκη «Π. Π. Γερμανός» και ο Πίνακας του Γύζη «το Κρυφό Σχολειό», το 1886, έγιναν σε μία συγκεκριμένη εποχή, που βρίσκονταν σε πλήρη εξέλιξη η κατακρεούργηση του πτώματος της Επανάστασης και η Εκκλησία σε πλήρη σύμπνοια με την Πολιτεία, χάλκευε την δική της εκδοχή για το παρελθόν.

Οι πραγματικές ιστορικές πηγές και η προσεκτική μελέτη των γεγονότων του ’21, είναι αρκετά διαφωτιστικές για την Αγία Λαύρα και το Κρυφό Σχολειό. Για την Αγία Λαύρα και τον Π. Π. Γερμανό, κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό έγγραφο της εποχής, δεν αναφέρεται σε παρόμοιο γεγονός. Ούτε και ο ίδιος ο Π. Π. Γερμανός, αναφέρει στα απομνημονεύματά του, στα οποία εξιστορεί με λεπτομέρειες τα πάντα, κάτι το σχετικό με την Αγία Λαύρα. Αντίθετα, οι ξένοι και οι Έλληνες ιστοριογράφοι της Επανάστασης αναφέρουν: Φιλήμων: “παχυλών ψεύδος” (Φιλήμονος Δοκίμιο, ιστορικό Ελληνικής Επαναστάσεως, τομ. Γ΄, κβ). Σπυρίδων Τρικούπης: “ψεύδος” (Σπ. Τρικούπη, Ιστορία Ελληνικής Επανάστασης, τομ. Α΄ σ. 29). Finley “δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια” (Finley, Ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, τομ. Α΄, σ. 217).

Όσο για το Κρυφό Σχολειό, εκεί είναι που οργιάζει η χάλκευση και η κατασκευή της Ιστορίας. Μα είναι γνωστό ότι η Οθωμανική αυτοκρατορία, δεν εμπόδισε κανένα χωριό ή πόλη που να μην έχει το σχολείο του και να μη μαθαίνουν οι ραγιάδες Ελληνικά. Ούτε και κανένα φιρμάνι υπάρχει στα κιτάπια της, που να λέει ότι απαγορεύονται τα Ελληνικά σχολεία. Τα σχολεία, καθ’ όλη την διάρκεια της σκλαβιάς, ήταν ελεύθερα και φανερά. Είναι γνωστή η Μεγάλη Του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη, η Ακαδημία των Κυδωνιών, οι Σχολές της Πάτμου, των Ιωαννίνων, του Άθω, της Σμύρνης, της Αθήνας, της Δημητσάνας, της Ζαγοράς, το γυμνάσιο της Χίου, κ.ά.

Ο Γιάννης Βλαχογιάννης, που αγωνίστηκε να εδραιώσει την αλήθεια, λέει: “Δεν είδα καμία ιστορική μαρτυρία, που να βεβαιώνει την ύπαρξη κρυφού σχολειού”. Και αν υποθέσουμε ότι οι Έλληνες άνευ της Ορθοδοξίας θα εξισλαμίζονταν και θα αφομοιώνονταν με τους κατακτητές, οπότε θα ’χαναν την εθνική τους υπόσταση, τότε πώς οι Αλβανοί, οι Βόσνιοι, οι Ερζεγοβίνιοι, οι Παλαιστίνιοι κ.λπ., που ήταν χριστιανοί και αλλαξοπίστησαν κι έγιναν μουσουλμάνοι, δεν έχασαν την εθνική τους ταυτότητα; Διερωτάται κανείς και περιμένει απάντηση από τους ταγούς της ορθοδοξίας. Είναι αλήθεια ότι, την Εκκλησία και γενικά τις θρησκείες, δεν πρέπει να τις παίρνει κανείς στα σοβαρά και να πιστεύει τις γραφές και τα φιρμάνια τους, αφού έχουν θεμελιωθεί πάνω στα ασύστολα ψεύδη. Ο χριστιανισμός κατά πολλούς ερευνητές και συγγραφείς, «είναι η κιβωτός του ψεύδους».

13 Ιουν 2011

Ο εμβλέψας γυναικί


Γράφει ο Μάρκος Κ. Κουλούρης

Ο χριστιανισμός και όλες γενικά οι θρησκείες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, στις οποίες θέλοντας και μη συμμετέχει το πλήθος, ο λαός, είναι ανδροκρατούμενα καθεστώτα. Οι γυναίκες, το θηλυκό αυτό ανθρώπινο στοιχείο, το οποίον ως γνωστόν αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης, που μέχρι πρότινος δεν είχε όχι μόνον ψήφο, μα μήτε και ψυχή, λογίζονταν απλώς βοηθητικό όργανο του άνδρα. Δεν ήτανε ισάξιο μέλος του αρσενικού, δεν είχε μήτε κι έχει θέση στις θρησκείες και γενικά στο χριστιανισμό και την ορθοδοξία. Απλώς, είναι ανεπιθύμητο ως ακάθαρτο στοιχείο, παραπλανητικό, του λείπει η λογική κι επιπλέον ο διάβολος ξερνά το χάος του μέσα απ’ αυτό. Κατά συνέπεια, συγκαταλέγεται μεταξύ των οργάνων του σατανά και της παρέας του, σύμφωνα πάντα με τους μεγάλους πατέρες της εκκλησίας του Χριστού.

“Μία γυναίκα, αν λάβουμε υπ’ όψιν ποια είναι η φύση της πρέπει να αισχύνεται γι’ αυτήν”. Κλήμης Αλεξανδρεύς (Παιδαγωγός, 2:33). Ο Τερτυλλιανός (De Cultu Feminarum 1.1), λέει ότι οι γυναίκες, αποτελούν “την πύλη μέσα από την οποία έρχεται ο διάβολος”. Ο μεγάλος πατέρας της εκκλησίας, επίσκοπος Κύπρου Επιφάνειος, γράφει ότι: “οι γυναίκες αποπλανώνται εύκολα, είναι αδύναμες και δεν έχουν λογική. Ο διάβολος ξερνά το χάος του μέσα από αυτές” (pg 42.740). Ο δε μεγάλος επίσης πατέρας της Ορθόδοξης Εκκλησίας, Αναστάσιος Σιναΐτης, στο έργο του Ερωτήσεις και Αποκρίσεις, ερωτά κι απαντά ό ίδιος, με το καλογερίστικο ύφος της μισαλλοδοξίας ενός μισογύνη, το δήθεν άνωθεν και δια του αγίου πνεύματος εμπνευσμένο, χωρίς οίκτο και ντροπή: “Πας ο εμβλέψας γυναικί. Τι είναι γυναίκα; Ναυάγιο στην ξηρά, πηγή κακίας, δοχείο ακαθαρσίας, θανατηφόρα συνάντηση, ολίσθημα των ματιών, καταστροφή των ψυχών, λόγχη της καρδίας, καταστροφή των νέων, σκήπτρο του Άδη, απόκρυφος πόθος”. Τι είναι γυναίκα; “Διαβολή των αγίων, ανάπαυση των ματιών, παρηγοριά του διαβόλου, απαρηγόρητος πόνος, καμίνι που σιγοκαίει, σκανδαλισμός αυτών που σώζονται, αθεράπευτη κακία, καθημερινή φλυαρία, ξενοδοχείο των ασώτων, εργαστήριο των δαιμόνων”. Τι είναι γυναίκα; “Κακό φίλτρο, αδιάντροπο θηρίο, ασυγκράτητη ορμή, αχαλίνωτο στόμα, θρίαμβος μυστηρίων, οδηγός σκοταδιού, δασκάλα παραπτωμάτων, πονηρή απόλαυση, ακόρεστη επιθυμία, πρόξενος αιωνίας κόλασης”. Τι είναι γυναίκα; “Γήινη επιθυμία, αιτία οκνηρίας του άντρα, ακράτεια που κοιμάται μαζί του, αγωνιώδης φροντίδα που σηκώνεται μαζί του, οχιά με ενδύματα, αυθαίρετη μάχη, καθημερινή ζημία, συμφορά του σπιτιού, ναυάγιο του άντρα, ανήμερο θηρίο, καταγώγιο των μοιχών, όπλο του διάβολου, επιθυμητή λύσσα, παγκόσμιος θάνατος”. Ο σοφός έλεγε: “Κάθε κακία είναι μικρή συγκρινόμενη με την κακία της γυναίκας” (Σοφία Σειράχ 25.19).

Κοίταξε με τον λογισμό σου κάτω από το δέρμα του προσώπου της, και τότε δεν θα βρεις παρά μόνον κόκαλα και νεύρα και φλέβες και δυσωδία. Σκέψου την επίσης γριά, αλλοιωμένη, πεθαμένη, να καταρρέει όλη εκείνη η ανθηρότητα. Σκέψου τι είναι αυτό που θαυμάζεις και νοιώσε ντροπή. Και αφού ντραπείς μετάνιωσε.

Αλλά αν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουν οι άγιοι, οι θεόπνευστοι εκκλησιαστικοί πατέρες, τότε και ο Θεός θα έκανε λάθος και θα πρέπει να ντρέπεται που έστειλε το σπέρμα του με τον αρχάγγελό Του τον Γαβριήλ στην Μαρία, στο δοχείο αυτό της ηδονής, στο καταγώγιο των μοιχών, στο όπλο του διαβόλου, στην επιθυμητή λύσσα και τον παγκόσμιο θάνατο, για να γεννήσει τον Υιόν του τον αγαπητό. Να γεννηθεί δηλαδή από ένα τέτοιο ακάθαρτο δοχείο ηδονής. Δεν λογαριάζουν, δεν ντρέπονται οι αθεόφοβοι αυτοί μισογύνηδες, αυτοί οι δήθεν πατέρες των πιστών, όταν εκστομίζουν τέτοιες χυδαιότητες εναντίον των μανάδων τους, των αδελφάδων τους, των γυναικών τους και των κοριτσιών τους; Αν δεν υπήρχε το θηλυκό στοιχείο, πώς θα ήταν δυνατόν να γεννηθούν και να υπάρχουν αυτοί οι υβριστές του; Δεν ξέρουν τάχατες ότι και κάτω από το δικό τους δέρμα, υπάρχουν κόκαλα, νεφρά, πνευμόνια, άντερα και πιο πολλή δυσωδία;

Είναι βλέπεις κι ο Εβραιοθεός τους σερνικός και σαν κυρίαρχος στο βασίλειό του, απεχθάνεται το θηλυκό. Και αυτός θα πρέπει να είναι ο λόγος που από τους ουρανούς, έστειλε το σπόρο του, σε αμαρτωλό θηλυκό της γης να γεννήσει τον Υιόν Του. Κατά συνέπεια το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει και με τους ίδιους τους κακομαθημένους, τους διεφθαρμένους σερνικούς αντιπροσώπους Του κι εδώ στην γη, που θέλουν, μάλλον νομίζουν, ότι οι σερνικοί, θα πρέπει να είναι κι εδώ οι δυνάστες του θηλυκού. Πατριαρχία, είναι το σύστημα των θρησκειών. Αν δεν υπήρχε, λέει, αυτή η Εύα, το αγγείο του σατανά, αυτοί οι κύριοι θα ζούσαν ακόμα στον Παράδεισο. Η παραλογία, η ακατάστατη ψευδολογία κι ο ανεύθυνος παραλογισμός, είναι γνωρίσματα των ανθρωπόπλαστων θρησκειών. Δεν βλέπουν τα λουλούδια των αγρών, τα άνθη των δέντρων, που ο θεός τους, ο δικός τους θεός, τα ’χει εφοδιάσει με το νέκταρ, την γλυκιά ουσία, το μέλι, για να ελκύουν τις μέλισσες και τα άλλα έντομα ώστε να γονιμοποιούνται, να γκαστρώνονται τα θηλυκά, για να υπάρχει και να συνεχίζεται η ζωή; Μήπως ο θεός των λουλουδιών, η φύση δηλαδή, είναι ο πραγματικός θεός και όχι αυτός που νομίζουν οι αυτοχρησμένοι θεοπατέρες της ορθοδοξίας; Αυτός δηλαδή που φροντίζει πιο πολύ τα θηλυκά, αφού πάνω σ’ αυτά στηρίζεται η ζωή;

Δεν θέλει ερώτημα, ούτε πολύ σκέψη, για να καταλάβουμε ότι, το θηλυκό στοιχείο είναι αυτό, που κουβαλάει σαν τον υπομονετικό γάιδαρο και αγόγγυστα φέρει στις πλάτες του, το πιο βαρύ φορτίο της συνέχισης της ζωής. Και αν δεν μπορούν να το επαινέσουν, να το υμνήσουν, οι θεοπατέρες σε οποιαδήποτε θρησκεία κι αν ανήκουν, ας μην το υποτιμούν, ας μη το βρίζουν και ας μην το κατηγορούν.