Πικρές διαπιστώσεις

Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Χτες παρακολούθησα στο Alter, στην εκπομπή του Άκη Παυλόπουλου «Σήμερα», μια είδηση που με συγκλόνισε και με κρατά συγκλονισμένο ακόμη. On camera, με κομμένη την ανάσα είδα λεπτό προς λεπτό τον ξυλοδαρμό ενός 52χρονου επιχειρηματία (εμπόρου αυτοκινήτων), από μπράβους που τού πουλούσαν προστασία κι εκείνος δεν τη δέχτηκε… Μπροστά στον ξυλοδαρμό μάλιστα, βρέθηκαν εντελώς ανήμπορες να τον βοηθήσουν, η γυναίκα του και η κόρη του…

Ήταν σωματώδεις οι δράστες και, ω ειρωνεία, όπου βγήκα έξω σήμερα και συναντούσα σωματώδη τύπο σοκαριζόμουν… Είχαν μια σιδερογροθιά με την οποία έσπασαν τα δόντια του ανθρώπου, φορούσαν μπότες και τού σπάσανε τα πλευρά με κλωτσιές… «Μη!... Άφησέ τον!...», άκουγες μια γυναικεία φωνή να σπαράζει. Κλάματα, κακό. Όλα έγιναν γρήγορα και καταγράφηκαν στην κάμερα του καταστήματος, καρέ-καρέ. Τα έχει η αστυνομία. Αν κάνει κάτι, φέξε μου…

Δεν ισχυρίζομαι πως οι λύκοι έδειραν τον αμνό κι αυτό, δυστυχώς, είναι το πιο πικρό… Ισχυρίζομαι πως όλοι είμαστε ζώα. Άλλος λιγότερο, άλλος πιο πολύ. Απογοητεύτηκα οικτρά από τους ανθρώπους. Υπό συνθήκες – σκέφτηκα – καθένας από μας θα μπορούσε να συμπεριφερθεί έτσι. Είτε λόγω ελλιπούς μόρφωσης είτε λόγω παλιοκαθηγητών στο σχολείο (παλιοκαθηγητής είναι ο καθηγητής, ο οποίος αν και ενδεχομένως μεταδίδει γνώσεις, δεν διαμορφώνει χαρακτήρες)…

Μπορεί επίσης, εγκληματικά αμελείς γονείς ή τιποτένιοι και αχρείοι κηδεμόνες, αγρίμια δίποδα του παρελθόντος, μπορεί κι ο τρόπος ζωής ορισμένων, η πορνεία, τα ναρκωτικά. Εκεί όπου κατοικεί η διαφθορά, εκεί η κακία… Ποιος είπε ότι ο Διάβολος δεν υπάρχει; Έχουν δίκιο οι Θρησκείες που τον επισείουν, σκιάχτρο και τρομάρα για τους πιστούς τους. Τελικά, ίσως οι Θρησκείες να είναι απαραίτητες στις κοινωνίες. Τελικά, ίσως δεν είμαστε έτοιμοι για να είμαστε ελεύθεροι…